دانلود تحقیق با موضوع زندگی نامه آيت الله سيد حسن مدرس،
در قالب word و در 11 صفحه، قابل ویرایش.
در قالب word و در 11 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
آيت‌الله
سيدحسن مدرس از علما و نمايندگان برجسته، مبارز و ضد استبدادي مجلس شوراي
ملي ايران در قرن چهاردهم هجري در 1287 ق در سرابه اردستان به دنيا آمد.
پدرش
سيد اسماعيل از سادات طباطبايي بود. در شش سالگي به همراه پدرش به قمشه
رفت و نزد پدر بزرگش مير عبدالباقي درس خواند و پس از درگذشت مير عبدالباقي
در شانزده سالگي براي ادامه تحصيلات به اصفهان رفت.
بعد از گذراندن
مقدمات، به فراگيري دروس سطح پرداخت و در ضمن معقول را نزد ميرزا
جهانگير‌خان قشقايي آموخت. دروس خارج فقه و اصول را نيز نزد استاداني چون
شيخ مرتضي ريزي و آقا سيدمحمدباقر درچه‌اي خواند و سپس براي تكميل تحصيلات
خود در 1311 ق عازم نجف‌اشرف گرديد و در مدرسه صدر ساكن شد.
سيدحسن
مدرس در طول دوران تحصيل در نجف روزهاي پنجشنبه و جمعه كارگري مي‌كرد و از
آن راه امرار معاش مي‌نمود. وي به مدت هفت سال از محضر درس آخوند خراساني و
سيدمحمدكاظم طباطبايي يزدي استفاده كرد و به درجه اجتهاد نايل شد و در
1324 ق، در سي و هفت سالگي از راه اهواز و بختياري، به اصفهان وارد شد و
در آن شهر در منزلي محقر سكونت گزيد.
مدر به زودي در ميان مردم اصفهان
مشهور گرديد. بزرگترين عامل اشتهار وي، ساده‌زيستي، صراحت كلام و مبارزه
آشتي‌ناپذير وي با متنفذان و مالكان بزرگ اصفهان بود كه همواره منافع خود
را بر همه چيز ترجيح مي‌دادند. او در جريان جنبش مشروطيت به حمايت از آن
برخاست و در دوران استبداد صغير با كمك حاج آقا نورالله اصفهاني، انجمني
مخفي بر ضد مستبدان تشكيل داد و با مشروطه‌خواهان بختياري مخفيانه در تماس
بود و همكاري داشت.
با دعوت و همكاري مدرس، نيروهاي مشروطه‌خواه
بختياري به رهبري صمصام‌السلطنه، قواي دولتي را در اصفهان شكست دادند و
حكومت آن شهر را در دست خود گرفتند و به‌عنوان غرامت خسارات خود، در صدد
گرفتن ماليات از مردم برآمدند كه اين امر با انتقاد و اعتراض شديد مدرس
مواجه شد. صمصمام السلطنه نيز وي را دستگير و تبعيد نمود اما به خاطر
اعتراض علما و مردم او را به شهر بازگرداند و در وضع ماليات تجديد‌نظر
نمود، اما آنان همچنان توطئه مي‌كردند و دوبار به او سوءقصد نمودند كه مدرس
از آنها جان سالم به در برد …
سيدحسن مدرس از علما و نمايندگان برجسته، مبارز و ضد استبدادي مجلس شوراي
ملي ايران در قرن چهاردهم هجري در 1287 ق در سرابه اردستان به دنيا آمد.
پدرش
سيد اسماعيل از سادات طباطبايي بود. در شش سالگي به همراه پدرش به قمشه
رفت و نزد پدر بزرگش مير عبدالباقي درس خواند و پس از درگذشت مير عبدالباقي
در شانزده سالگي براي ادامه تحصيلات به اصفهان رفت.
بعد از گذراندن
مقدمات، به فراگيري دروس سطح پرداخت و در ضمن معقول را نزد ميرزا
جهانگير‌خان قشقايي آموخت. دروس خارج فقه و اصول را نيز نزد استاداني چون
شيخ مرتضي ريزي و آقا سيدمحمدباقر درچه‌اي خواند و سپس براي تكميل تحصيلات
خود در 1311 ق عازم نجف‌اشرف گرديد و در مدرسه صدر ساكن شد.
سيدحسن
مدرس در طول دوران تحصيل در نجف روزهاي پنجشنبه و جمعه كارگري مي‌كرد و از
آن راه امرار معاش مي‌نمود. وي به مدت هفت سال از محضر درس آخوند خراساني و
سيدمحمدكاظم طباطبايي يزدي استفاده كرد و به درجه اجتهاد نايل شد و در
1324 ق، در سي و هفت سالگي از راه اهواز و بختياري، به اصفهان وارد شد و
در آن شهر در منزلي محقر سكونت گزيد.
مدر به زودي در ميان مردم اصفهان
مشهور گرديد. بزرگترين عامل اشتهار وي، ساده‌زيستي، صراحت كلام و مبارزه
آشتي‌ناپذير وي با متنفذان و مالكان بزرگ اصفهان بود كه همواره منافع خود
را بر همه چيز ترجيح مي‌دادند. او در جريان جنبش مشروطيت به حمايت از آن
برخاست و در دوران استبداد صغير با كمك حاج آقا نورالله اصفهاني، انجمني
مخفي بر ضد مستبدان تشكيل داد و با مشروطه‌خواهان بختياري مخفيانه در تماس
بود و همكاري داشت.
با دعوت و همكاري مدرس، نيروهاي مشروطه‌خواه
بختياري به رهبري صمصام‌السلطنه، قواي دولتي را در اصفهان شكست دادند و
حكومت آن شهر را در دست خود گرفتند و به‌عنوان غرامت خسارات خود، در صدد
گرفتن ماليات از مردم برآمدند كه اين امر با انتقاد و اعتراض شديد مدرس
مواجه شد. صمصمام السلطنه نيز وي را دستگير و تبعيد نمود اما به خاطر
اعتراض علما و مردم او را به شهر بازگرداند و در وضع ماليات تجديد‌نظر
نمود، اما آنان همچنان توطئه مي‌كردند و دوبار به او سوءقصد نمودند كه مدرس
از آنها جان سالم به در برد …
